Zo zie je maar weer. Hoe meer je weet des te minder je weet wat te doen. Al die keuzes, wie zit dáár eigenlijk op te wachten?
Ik zou zeggen, als Ottobre haar een 86 vindt, dan is ze dat. Ik bedoel, zij maken de patronen, dus ze zullen het wel weten. En dat ze haar voor een baby aanzien, tja. Zie het maar als het consultatieburo, 1 kilo statistiek weegt minder dan een kilo wijsheid. Of Finse kindertjes zijn wat anders van proportie. Brede schouders, knokkels op de grond. Hmmm. Artis-visioenen.
Het lijkt me in elk geval alleszins redelijk om op de zaken vooruit te lopen, haar een meisje te noemen en een maatje 92 te maken. Zou zonde zijn als ze van de winter een heel klein beetje groeit en de jas is meteen te klein (met dit principe kun je ook te ver gaan, Noa heeft een broek die versleten was voordat hij hem goed paste...).
Voor de zekerheid kun je nog even het patroon na-meten, als de schouderlengte en de lengte van de mouw (van het hoogste punt van de curve evenwijdig aan de RvD) ongeveer overeen komen met de tabel zit je zeker goed. En als je een flinke zoom van bv 5 cm aan de mouw knipt, kun je nog alle kanten op straks.
Friday, 12 October 2007
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment